Blog

Wil je op de hoogte blijven van mijn blogs? Abonneer je dan op mijn nieuwsbrief.

  • de gele kamer

    12 april 2019

    Ik teken al bijna tien jaar bij atelieroonk.nl van Stance Oonk. Zij zet mij in beweging. Elk blok lessen begin ik weer met frisse moed en sta ik open voor wat er komt. In september 2019, de eerste les gaf Stance ons de volgende opdracht:

    Stop iets in een envelop dat inspireert voor het hele tekenseizoen.

    Ik: hard nadenken. Stance: het hoeft niet groot te zijn. Ik maar het moet kloppen en het moet een goed verhaal zijn. Stance: stop met presteren. Stop die prestatiedwang in de envelop.

    Haha

     

    Het werd een geel kamertje met een bedje in 3D. In het kamertje hoef je niets en ben je veilig. 

     

    Het kamertje verdween in de envelop. En elke les dacht ik even aan de gele kamer en waar deze voor staat.

    Een deel van de tekeningen die ik dit seizoen maakte zijn te vinden in de galerie > de gele kamer.

     

    Lees meer >> | 632 keer bekeken

  • Marlene Dumas

    3 april 2017

    Dit is toch wel de eerste 'levende' kunstenaar waarbij ik dacht: wow dit is bijzonder werk. Ze kan de ziel van de mensen die ze portretteert heel goed blootleggen.

    In onderstaand stuk in Trouw vertelt ze over haar geworstel met een altaarstuk dat ze maakte in opdracht van een Duitse kerk. Persoonlijk vind ik het eindresultaat niet heel fantastisch, een beetje gewoontjes zelfs.

    https://www.trouw.nl/cultuur/de-levenslessen-van-marlene-dumas-niet-alles-wat-ik-maak-is-een-meesterwerk~ad7164ee/

    Er is nu ook een uitgebreide link van Artsy met alles over Duma, haar expo's, achtergronden etc. 

    https://www.artsy.net/artist/marlene-dumas

     

    Lees meer >> | 997 keer bekeken

  • Over maken wat je wilt of willen wat je maakt

    2 januari 2017

    Tekeningen en collages ontstaan bij mij vaak door spontaan proberen, zoeken en kijken en dan levert het in een aantal gevallen een mooi of interessant beeld op.
    Maar wat wil je ermee zeggen? wordt dan gevraagd. Dat weet ik niet altijd, maar vaak kan ik er achteraf wel een betekenis aan geven. Waar ik zelf sterk in geloof is de energie die ik in een werk stop als ik ermee bezig ben. En mijn idee is dat als ik werk vanuit vooraf bedachte concepten of ideeen dat ik dan teveel in mijn hoofd zit en er te weinig energie meekomt in de tekening. Dus als ik spontaan iets maak komt er iets moois of interessants uit en als ik werk vanuit een idee wordt het erg bedacht en daardoor minder aantrekkelijk. 
     
    Sinds kort heb ik een kunstcoach, een leermeester zo u wilt, en die is van mening dat ik heel goed vanuit gevoel kan werken en dat ik daarna afstand kan nemen en dan met het hoofd kan kijken en beoordelen. Daarbij doet hij de suggestie om verder te associeren op het thema en vandaaruit nieuw werk te maken. En dat laatste vind ik zo moeilijk.
     
    Ik zal een voorbeeld geven. In de krant stond een verhaal over een chinese baby die vastzat in de rioolbuis, door de wc gespoeld door zijn moeder. Het is allemaal goed gekomen, zeg ik er alvast bij.
    Er zat een foto bij en het hoofdje van de baby vond ik zo mooi en verstild dat ik dat graag wilde vastleggen. Dat deed ik, met gewassen inkt. En daarna maakte ik er nog 1 en nog 1, en er kwamen eigenlijk vooral buddha's, oude mannenhoofden, tevoorschijn.
     
    Ondertussen had ik ook diverse workshops gevolgd over botanisch tekenen en was ik in de ban van het 'los en vrij' (mijn kracht) tekenen van bloemen.
     
    En wat nu als ik de chinese baby hoofden van gewassen inkt en de bloemen ga combineren? Dan zal dit vast mooie beelden opleveren, zo dacht ik. En dat was ook zo (foto 2)
     
    Alleen, toen liet ik de tekeningen zien aan mijn kunstcoach en vertelde het achterliggende verhaal van de chinese baby. De beelden bleken een heel ander verhaal te vertellen. Hij zag dood, afscheid, bloemen.
    Huh? Dus ik vertelde helemaal niet het verhaal dat ik eigenlijk wilde vertellen. Er zat een beeld in mijn hoofd, dat zette ik neer en dat vertelde iets dat er niet was.
    Wat nu? Als je dat verhaal toch wilt vertellen kun je verder associeren op het thema, zei mijn kunstcoach. Denk aan buizen, toiletten etc. Deze opdracht nam ik ter harte.
    Er volgde een enorme zoektocht in mijn hoofd. China, rood, geel, zwart, anonieme flats, toiletpot, rioolbuis. Sommige onderdelen werden letterlijk vertaald naar het beeld. Ik maakte twee grote collages (een collage op foto 1). Maar ik blijf maar kritisch op het beeld dat is ontstaan. Niet zo goed, niet mooi, te bedacht. Zijn dat belemmerende gedachten of is het werkelijk zo? Wordt mijn werk beter of interessanter als ik het thema doorwerk? Misschien niet altijd. 
    Niettemin kan ik openstaan voor het feit dat ik op verschillende manieren kan werken.
    1.Het liefst spontaan en spelend. Dan komt er altijd wel iets naar boven. En wellicht dan zonder verhaal, of met een verhaal dat ik achteraf zelf invul. 
    2.Of meer vanuit ratio en een van te voren vaststaand idee werken. En ontdekken waar dat me brengt. 
     

    Lees meer >> | 787 keer bekeken

  • woorden

    18 mei 2016

    Soms kan iemand die beter is in woorden dan ik, want daarom teken ik, heel mooi tot uitdrukking brengen wat mijn tekeningen uitstralen.

    Over 'januari haas' zei ze het volgende: 'ik werd getroffen door de melancholie in je werk, prachtig, het raakte me direct in mijn hart. Natuurlijk zit er ook veel humor in, althans dat ervaar ik, het is eigenlijk een Tragediecomedie, vind ik'. 

    Ze heeft de tekening tijdens de Vijfhoekkunstroute '16 gekocht.

    Lees meer >> | 920 keer bekeken

  • 10 jaar!

    2 februari 2016

    In 2006 ben ik begonnen met schilderen en we zijn nu 10 jaar verder. Ondertussen weet ik steeds beter wat ik wil maken en waarom. Het schilderen heb ik een beetje achter mij gelaten en ik ben nu vooral aan het tekenen. Het liefst met houtskool, inkt en potlood op papier. Lekker direct. Ik creeer het liefst mijn eigen werelden, gebaseerd op eigen emoties, dagelijkse belevenissen of actualiteiten. Er komen veel dieren voor in mijn werk: insecten, hazen, ezels.

    Het is moeilijk kiezen tussen schoonheid neerzetten en een statement maken. Het mooie plaatje, dat wil ik een beetje achter me laten. Wat wil ik maken en waarom? Waar gaat het over? Van de inhoud naar de vorm? Best lastig.

    En ga ik voor het resultaat of voor het proces? Het zullen de worstelingen zijn die iedereen tegenkomt die bezig is met creatieve activiteiten.  

    Mijn muze is Fien, mijn dochter van 13 jaar. En grote voorbeelden: marlene dumas, frida kahlo, picasso en nederlandse tekenaars zoals juul krayer, arno kramer en caren van herwaarden.

     

     

    Lees meer >> | 967 keer bekeken

  • inspiratiebron ronald tolman

    1 oktober 2012

    Om niet te vergeten: Ronald Tolman. Hij is veelzijdig, heeft veel etsen en bronsen figuren gemaakt. Een van zijn onderwerpen is de groep en de eenling, uitsluiting, massa en macht, de wisselwerking tussen personen.Hij laat zich inspireren door de drijfveren die het menselijk handelen bepalen. Zijn inspiratiebronnen: oa Dante en Canetti.

    Zijn etsen bestaan vaak uit kluwen van lijnen, krassen en arceringen. De algehele uitstraling is sober. Prachtig.

    Een van zijn uitspraken staat mij wel aan: nieuw is wat je met je meedraagt. Het gevoel dat alles al bestaat, alles al is gedaan werkt soms beperkend, maar aan de andere kant; niemand kijkt naar de wereld zoals ik. Als je dat weet om te zetten in tekeningen of schilderijen ben je al vernieuwend bezig..

    Lees meer >> | 887 keer bekeken

  • bumble bee

    18 juni 2012

     Geinspireerd door alle werken in het Gemeentemuseum ben ik aan de gang gegaan met hommels, al dan niet in combinatie met angst. De meeste mensen zijn bang voor hommels, bijen, wespen. Hommels zijn in het algemeen ' goedzakjes' en doen niets. Ze kruipen het liefst de hele dag in kelken van vingerhoedskruidbloemen. Elk jaar sterven er wel een paar onder mijn neus, heel langzaam, zielig dus. Ondertussen heb ik nu als zo'n 7 hommels in mijn verzameling, vooral aard- en tuinhommels en een steenhommel.

    Een hommelsoort is een biologische soort die deel uitmaakt van het geslacht van de hommels (bombus). Hommels behoren tot de bijachtigen en zijn insecten.

    De meest voorkomende soorten in Nederland zijn:

    Het onmogelijke mogelijk
    Bijen zijn zeer oude symbolen voor het verwezenlijken van het onmogelijke.
    Eeuwenlang konden wetenschappers niet verklaren hoe bijen konden vliegen. Aërodynamisch gezien leek hun lichaam te groot te zijn voor hun vleugels.
    Pas sinds kort heeft de wetenschap ontdekt dat bijen hun vleugels met zo’n snelheid bewegen, dat ze daardoor kunnen vliegen. Desalniettemin blijven ze een symbool van het verwezenlijken van hetgeen onmogelijk leek 

    Het Engelse woord voor hommel is bumble bee.

    Who's afraid of a bumble bee?

    Wie is er bang voor een hommel?

     

    Lees meer >> | 1146 keer bekeken

  • opening Zomerexpo2012

    18 juni 2012

    Vrijdag 15 juni was de opening van de Zomerexpo in het gemeentemuseum in Den Haag. Mijn werk 'Pril' hangt er ook!
    Ga kijken want het is echt een superleuke expositie met als thema: Liefde. Er hangen ongeveer 200 werken, van schilderij tot vliegende kat, maar ook foto's en kleine en grote tekeningen. De expositie is te bekijken tot 19 augustus. 

    Lees meer >> | 834 keer bekeken

  • david bade blog

    10 juni 2012

    en de weblog van david bade, vaak grof en plat maar zijn fantasie is eindeloos.

    http://badeblog.wordpress.com/2012/04/ 

    Lees meer >> | 1149 keer bekeken

  • leuke blog 'nieuwe streken'

    10 juni 2012

    zojuist een leuke blog gevonden van een dame die vertelt hoe  ze haar schilderwerk verder ontwikkelt zowel qua inhoud als techniek.

     

    http://nieuwestreken.blogspot.nl/2010_10_01_archive.html 

    Lees meer >> | 870 keer bekeken

  • Meer blogs >>